tag:blogger.com,1999:blog-5897141777830122711.post38859029560142468..comments2023-09-12T17:30:14.491+02:00Comments on Two In The Soup: The Elephant Man (David Lynch, 1980)2inthesouphttp://www.blogger.com/profile/16690778087328196302noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-5897141777830122711.post-25045964038331877232010-05-23T12:23:17.691+02:002010-05-23T12:23:17.691+02:00Καλημέρα,
Διάβασα κι εγώ το κείμενό σας (ακολουθώ...Καλημέρα,<br /><br />Διάβασα κι εγώ το κείμενό σας (ακολουθώ τον πληθυντικό, αν και δεν υπάρχει λόγος) για τον Άνθρωπο Ελέφαντα και συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό. Προτιμάω κι εγώ την αφαίρεση και το αμφιλεγόμενο του Λιντς. Μου αρέσει βέβαια και ο κλασικός αμερικάνικος κινηματογράφος, όπου νομίζω ανήκει αυτή η ταινία.<br />Από τότε που διαπίστωσα πόση σημασία έχει το θέμα του θεάματος στις ταινίες του Λιντς, άρχισα να τις ερμηνεύω όλες με αυτόν τον τρόπο. Και μάλλον ο Άνθρωπος Ελέφαντας είναι η πιο σαφής για να διατυπώσεις μια τέτοια ερμηνεία.<br /><br />Ευχαριστώ για τα καλά λόγια, όπως πάντα.<br />ΜΜ2inthesouphttps://www.blogger.com/profile/16690778087328196302noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5897141777830122711.post-25453855030642944222010-05-21T00:25:34.292+02:002010-05-21T00:25:34.292+02:00Καλησπέρα...
Υπέροχο το κείμενό σας, για άλλη μια...Καλησπέρα...<br /><br />Υπέροχο το κείμενό σας, για άλλη μια φορά!<br /><br />Αν και δε θα συγκατάλεγα τον εαυτό μου στους Λιντσικούς, ούτε σε οποιοδήποτε άλλο οπαδικό ρεύμα, μπορώ να πω ότι θα καταλόγιζα σε αυτό το ανθρωπιστικό δράμα την έλειψη αφηγηματικής οικονομίας. Καθώς επανελειμένα αναπαραγει παρόμοιες υπογραμίσεις, για τη σχέση του Μέρικ με το ποικιλόμορφο κοινό του θεάματος... <br /><br />Κατά τ' άλλα συντάσσομαι στην ουσία όσων φεγγίσατε! Και σε αυτή την αριστουργηματική έκθεση της σχέσης θεάματος-πρωταγωνιστή. Καθώς και τη μηχανιστική της ηθικής των κινήτρων, που ανεπανόρθωτα καταδικάζουν τον Μέρικ, γυμνό στο απέναντι βλέμμα... <br />Καληνύχτα!kioyhttps://www.blogger.com/profile/08032527835391623796noreply@blogger.com