tag:blogger.com,1999:blog-5897141777830122711.post4027986092291513832..comments2023-09-12T17:30:14.491+02:00Comments on Two In The Soup: 2inthesouphttp://www.blogger.com/profile/16690778087328196302noreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-5897141777830122711.post-53384555056759107912008-10-06T21:10:00.000+02:002008-10-06T21:10:00.000+02:00εμένα με σόκαρε. και με συγκίνησε (?). νομίζω όμως...εμένα με σόκαρε. και με συγκίνησε (?). νομίζω όμως οτι η σημασία που δόθηκε στο σώμα, και πώς αυτό όπως λες χρησιμοποιείται ως μέσο αντίστασης με εμπόδισε από να μπω πιο μέσα. είναι και θέμα προσωπικό βέβαια του καθενός, αλλά ένιωσα μια ψύχρα, μια απουσία, αντι για την ζέστη και το πάθος και την ένταση που αντιπροσώπευε (?) ο Μπόμπ. η μόνο στιγμή έντασης (έστω και εξωτερικής) που ένιωσα να ζω ήταν η στιγμή που δεν δέχονται τον συμβιβασμό και τα κάνουν όλα κομμάτια. εσωτερική ένταση δεν έφτασε ιδιαίτερη σε μένα. σε όλη την υπόλοιπη ταινία είδα ένα σώμα να καταρρέει , να βρωμάει, να πεινάει, να αιμορραγεί. καλή προσπάθεια όμως του στιβ κι αν ρωτήσει να του πεις τα καλύτερα.Sophiahttps://www.blogger.com/profile/06750371314632048535noreply@blogger.com