Μην έχοντας δεί κάτι αξιόλογο στις αίθουσες τον τελευταίο καιρό αποφάσισα να επισκεφτώ και να γράψω για την έκθεση Méliès, magicien du cinéma, η οποία διοργανώνεται αυτήν την περίοδο από την Cinémathèque Française στο Παρίσι.
Δημιουργός περίπου 550 ταινιών μεταξύ του 1896 και του 1913, ο Georges Méliès δεν εισήγαγε μονάχα τα εφέ και τα οπτικά τρίκ ανοίγοντας τον δρόμο στους ‘μάγους’ της κινηματογραφικής εικόνας, αλλά ήταν και από τους πρώτους που χρησιμοποίησαν το στοιχείο της μυθοπλασίας και της αφήγησης στο σινεμά.
Διάσημος μάγος της εποχής και λάτρης των οπτικών ψευδαισθήσεων, ο Méliès γοητεύεται το 1895, κατά τη διάρκεια της πρώτης προβολής στο Grand Café του Παρισιού, από την εφεύρεση των αδερφών Lumière και τους ζητά να αγοράσει μια μηχανή. Η άρνηση των αδερφών θα τον οδηγήσει λίγες εβδομάδες αργότερα στο Λονδίνο όπου θα αγοράσει μια αντίστοιχη εφεύρεση του William Paul. Το 1897 δημιουργεί στο Montreuil το πρώτο κινηματογραφικό στούντιο - κατασκευασμένο σχεδόν εξ’ολοκλήρου από γυαλί, ώστε να μπαίνει φως. Μοναδική καινοτομία καθώς μέχρι τότε οι ταινίες γυρίζονταν αποκλειστικά σε εξωτερικούς χώρους.
Ο τίτλος μιας ταινίας του αρκεί για να περιγράψει τον μοναδικό αυτό δημιουργό : Ο άνθρωπος ορχήστρα (1900). Ο ίδιος σχεδιάζει τα ντεκόρ, γράφει τις ιστορίες, πρωταγωνιστεί (όντας εξαιρετικός μίμος), σκηνοθετεί, και κάνει την παραγωγή όλων των ταινιών του. Χρησιμοποιώντας την εμπειρία του ως θαυματοποιός στο θέατρο Robert-Houdin -το οποίο διευθύνει για αρκετά χρόνια και αγοράζει το 1888-, o Méliès αναζητά σε κάθε φιλμικό «ταξίδι του μέσα από το απίθανο», το στοιχείο της έκπληξης, της ψευδαίσθησης, του φανταστικού. Σαν ένα παιδί το οποίο ενθουσιάζεται με κάποιο παιχνίδι, ο μάγος του Montreuil ‘παίζει’ και πειραματίζεται με κάθε δυνατό τρόπο με τις εικόνες και τις ψευδαισθήσεις, με την καινούργια, εκείνη την εποχή, τέχνη. Πρώτος αυτός άλλωστε χρησιμοποίησε πλήθος οπτικών εφέ, όπως για παράδειγμα την διπλοτυπία, το dissolve, τo stop-motion, τα χρωματικά εφέ καθώς και τις μακέτες.
Η γαλλική Cinémathèque, η οποία από τη στιγμή της ίδρυσής το 1936 και χάρη στον Henri Langlois απέκτησε και διατήρησε ένα σημαντικό κομμάτι των αντικειμένων και των αρχείων του Γάλλου θαυματοποιού, εμπλούτισε τα τελευταία χρόνια τη συλλογή της με 700 καινούργια κομμάτια και αποφάσισε να διοργανώσει μια καλοστημένη αναδρομική έκθεση, ταξιδεύοντάς μας στον παραμυθικό του κόσμο. Ξεκινώντας από τα μαγικά αντικείμενά του και την εποχή του θεάτρου Robert-Houdin, και ακολουθώντας την πορεία του από τις πρώτες άγνωστες ταινίες του στο γυάλινο studio A του Montreuil μέχρι τις πιο ολοκληρωμένες παραγωγές, όπως το Ταξίδι στη Σελήνη (1902) ή το Η Κατάκτηση του Πόλου (1912), η έκθεση αποδίδει με τον πλέον πετυχημένο τρόπο τον μαγικό κόσμο του Méliès, υπενθυμίζοντάς μας τους λόγους για τους οποίους ο ‘πατέρας’ του αμερικανικού κινηματογράφου, D. W. Griffith, είχε δηλώσει : « του χρωστάω τα πάντα ».
Έκθεση Méliès, magicien du cinéma, Cinémathèque Française, Παρίσι, από 16 Απριλίου. Παράλληλα με την έκθεση διοργανώνονται αρκετές ενδιαφέρουσες ομιλίες γύρω από τον κινηματογράφο του φανταστικού και την κωμωδία, καθώς και προβολές ταινιών του δημιουργού.
2 σχόλια:
Άσχετο με το Μελιές, αλλά σχετικό με τη Cinematheque: εκεί είδα (γιατί η γκαντεμιά με κυνηγάει συνήθως) τη χειρότερη χωρίς υπερβολή ταινία της ζωής μου. Μια τραγική για το Γκαριμπάλντι σε ένα χωριό της Ιταλίας που θέλω να την ξεχάσω:P
Μήπως εννοείς αυτό εδώ : http://www.imdb.com/title/tt0023729/;
Για να ξέρουμε και τί να αποφεύγουμε.
Δημοσίευση σχολίου