12/3/08

Be Kind Rewind (Michel Gondry, 2008)
Η κωμωδία είναι ένα από τα πιο δύσκολα και πιο υποτιμημένα κινηματογραφικά είδη. Δύσκολα πλέον σήμερα γνωστοί σκηνοθέτες ασχολούνται με το είδος, οι λίγες επιτυχημένες συνταγές επανακυκλώνονται ακαταπαύστως και οι χοντροκομμένες δημιουργίες των αδερφών Farrelly έχουν φτάσει στο σημείο να χαρακτηρίζονται παραδόξως ως οι «κωμωδίες της χρονιάς» (πρόσφατο παράδειγμα το μετριότατο The Heartbreak Kid)... Ειδικά τα τελευταία χρόνια δυσκολεύομαι να φέρω στο μυαλό μου κάποια κωμωδία, και ειδικά αμερικανικής παραγωγής, η οποία να ξεχώρισε για τη φρεσκάδα ή την αυθεντικότητά της.

Ευτυχώς το Be Kind Rewind (στην Ελλάδα θα βγεί στις 20 Μαρτίου με τον τίτλο Γύρνα το μόνος σου) του Michel Gondry αποτελεί μια από τις πιο ευχάριστες -στην κυριολεξία- στιγμές της χρονιάς. Ο ευφάνταστος Γάλλος σκηνοθέτης μετά από μια αξιόλογη πορεία στον χώρο της διαφήμισης και του videoclip κυρίως κατά τη δεκαετία του 90 (μεταξύ άλλων έχει συνεργαστεί με την Björk, τους Daft Punk και τους Massive Attack), πέρασε στον κινηματογράφο το 2001 με το Human Nature σε σενάριο του Charlie Kaufman. Ευρύτερα γνωστός έγινε τρία χρόνια αργότερα με το Eternal Sunshine of a Spotless Mind, τη δεύτερη συνεργασία του με τον διάσημο αμερικανό σεναριογράφο, ενώ το 2006 επιστρέφει στη Γαλλία και σκηνοθετεί την αρκετά φιλόδοξη σουρεαλιστική κωμωδία La Science des Rêves, που είναι και η πρώτη του μεγάλου μήκους ευρωπαϊκή παραγωγή.

Ομολογώ ότι παρόλο που άκουγα και διάβαζα τα καλύτερα για τον καρτουνίστικο και ονειρικό κινηματογραφικό κόσμο του Gondry, δεν ήμουν από τους φανατικούς του έργου του. Μέχρι την τελευταία του ταινία. Σε μια μικρή γειτονιά του New Jersey δύο φίλοι (στους κεντρικούς ρόλους ο ράπερ Mos Def και ο σχεδόν ροκάς Jack Black) αναλαμβάνουν προσωρινά τη λειτουργία του συνοικειακού παρακμιακού videoclub, καθώς ο ιδιοκτήτης λείπει σε ταξίδικατασκοπείας του τρόπου λειτουργίας των μεγαλύτερων ανταγωνιστικών καταστημάτων. Επιχειρώντας να σαμποτάρει ένα εργοστάσιο ηλεκτρισμού του οποίου η ακτινοβολία του προκαλούσε ημικρανίες, ο Black μαγνητίζεται με αποτέλεσμα να καταστρέψει άθελά του το περιεχόμενο όλων των βιντεοκασσετών. Προκειμένου λοιπόν να μην χάσουν τη μοναδική φανατική πελάτισα του μαγαζιού (Mia Farrow), η οποία για κάποιον παράδοξο λόγο επιμένει να νοικιάσει τους Ghostbusters, οι δύο φίλοι αποφασίζουν να γυρίσουν τη δικιά τους εικοσάλεπτη και εντελώς ερασιτεχνική βερσιόν της ταινίας γνωρίζοντας αναπάντεχη επιτυχία και δημιουργώντας μια καινούργια μόδα.

Χάρη στην ιδιαίτερη αισθητική του και σε ένα εξαιρετικά πρωτότυπο σενάριο ο Gondry αποτίει «φόρο τιμής» σε αρκετές γνωστές ταινίες (από το Lion King και το Robocop μέχρι τον Σωφέρ της κας. Ντέιζυ), και στη μόδα των βίντεοκλαμπ της δεκαετίας του 90 - εξ ου και ο τίτλος, πόσοι άραγε δεν θυμόμαστε την προειδοποίηση να γυρίσουμε την κασσέτα στην αρχή της προτού την επιστρέψουμε; Σε μια εποχή που ο πόλεμος για τα κινηματογραφικά δικαιώματα μεταξύ των πειρατών του διαδικτύου και των εταιρειών παραγωγής ταινιών εντείνεται, το Be Kind Rewind βλέπει με ρομαντισμό και με έντονα σουρεαλιστικό χιούμορ την έννοια του «ριμέικ» και του ερασιτεχνικού κινηματογράφου της γενιάς του youtube.

Για να πάρετε μια πρώτη ιδέα μπορείτε να επισκεφτείτε το πολύ ενδιαφέρον επίσημο site της ταινίας εδώ, ενώ πολλές από τις εν λόγω «ερασιτεχνικές» διασκευές βρίσκετε εδώ.

A.T.



Δεν υπάρχουν σχόλια: