Two In The Soup

Le Cahier/Buda as sharm foru rikht (Hana Makhmalbaf, 2007)

«Αφήστε με να πάω στο σχολείο. Δεν θέλω να παίξω το παιχνίδι σας»

Τα γράμματα της αλφαβήτου, οι εικόνες που γίνονται ιστορία μέσα από το λόγο, το τετράδιο που αποτυπώνει τα πρώτα ίχνη, σπρώχνουν ένα μικρό κορίτσι να βγει από τη σπηλιά της ερήμου και να ακολουθήσει το δρόμο για το σχολείο. Η αναζήτηση του τετραδίου, συμβόλου της προσωπικής μνήμης, θα την φέρει αντιμέτωπη με τους «νόμους» της αγοράς και την φτώχεια. Η απόκτησή του θα σημάνει πολλάπλες απώλειες. Η βία, ο τρόμος, η αιχμαλωσία, ο θάνατος, μέσα από ένα παιχνίδι αγοριών που ξεδιπλώνει την πραγματικότητα του πολέμου: η ήττα είναι κοινή, επιτιθέμενος και αμυνόμενος βρίσκονται σε συνθήκη κακοποίησης.

«Ο Βούδας κατέρρευσε από ντροπή». Με αυτήν την φράση ξεκινά και κλείνει η αριστουργηματική ταινία της Ιρανής Hana Makhmalbaf.
Στην απέραντη και ολότελα ξένη έρημο του Αφγανιστάν οι οικογένειες ζούν μέσα στις σπηλιές και τα παιδιά παίζουν γύρω από τα κομμάτια ενός γιγάντιου βομβαρδισμένου αγάλματος του Βούδα. Η εξάχρονη Baktay, ακούγοντας τον φίλο της από τη γειτονική σπηλιά να διαβάζει τα μαθήματά του, θα αναζητήσει ένα τετράδιο και το δρόμο για το σχολείο, μια τρυφερή και φαινομενικά απλή επιθυμία για κάτι που εμείς θεωρούμε τόσο δεδομένο και καθημερινό. Για να τ’αγοράσει όμως θα πρέπει πρώτα να βρεί χρήματα. Και για να βρεί χρήματα θα πρέπει να βγεί και να παζαρέψει μόνη της στην ανδροκρατούμενη αγορά της περιοχής. Και έτσι ξεκινά η οδύσσειά της, μια αναζήτηση ανάμεσα στην παιδικότητα και τη βίαιη ενηλικίωση, το κωμικό και το τραγικό, τα παιχνίδια πολέμου και τα ερείπια τα οποία αφήνουν πίσω τους οι εκάστοτε κατακτητές, είτε αυτοί λέγονται Ρώσοι, Αμερικανοί ή Ταλιμπάν.

Με τα πιο απλά μέσα και συχνή αντίστιξη του ήχου, η δεκαενιάχρονη δημιουργός, κόρη του συγγραφέα και σκηνοθέτη Mohsen Makhmalbaf, ακολουθεί από κοντά με μια ψηφιακή μηχανή το ταξίδι της μικρής πρωταγωνίστριάς της σ’ έναν άγνωστο για εμάς τόπο, όπου η καθημερινότητα της βίας και του πολέμου έχει εισβάλλει τόσο στη ζωή των παιδιών ώστε να γνωρίζουν και να μιμούνται την παραμικρή ανατριχιαστική λεπτομέρειά του, και να εναλλάσονται στους ρόλους των «καλών» και των «κακών» - υπάρχουν όμως πραγματικά αυτοί οι ρόλοι σ’έναν πόλεμο;

Ανάμεσα στο συμβολισμό -ενός παραμυθιού- και το ρεαλισμό -ενός σκληρού ντοκιμαντέρ-, η μικρή Baktay, πεισματάρα όπως όλα τα παιδιά και δυνατή όσο κανείς άλλος, θα προσπαθήσει να ζήσει το όμορφο παιδικό όνειρό της σε έναν άσχημο ενήλικο κόσμο.

A.T.

http://www.lecahier-lefilm.com/